Les Archives de la Ville de Bruxelles présentent une affiche du Royal Palace Hotel d’Ostende (1899) du peintre Théo Van Rysselberghe accompagnée des conseils pour se protéger de l’influence du soleil prodigués par la comtesse de Valresson dans son ouvrage « L’Art d’être belle », paru à Paris en 1886 (pp. 77-78). L’influence du soleil et surtout de l’air de la mer et des montagnes est des plus pernicieuses pour le teint, la peau devient plus dure, l’épiderme moins sensible, les tâches de rousseur, qui ne sont autre chose qu’une agglomération de matière pigmentaire s’accumulent, autour des yeux, sur le front et sur les mains.
Het Archief van de Stad Brussel stelt een affiche voor van het Royal Palace Hotel van Oostende (1899). De poster is het werk van schilder Théo Van Rysselberghe. Het werk wordt door het Archief begeleid door tips om zich te beschermen tegen de zon door de comtesse de Valresson in het werk « L’Art d’être belle » (Paris, 1886, pp. 78-78). De invloed van de zon kan vooral aan zee en in de bergen schadelijk zijn voor de huid. De opperhuid wordt minder gevoelig en de sproetjes worden talrijker rond de ogen, op het voorhoofd en de handen.
Peu de personnes échappent à cet ennui et il ne faut pas qu’elles s’en plaignent, car le teint bruni ou les tâches de rousseur sont la preuve de la bonne influence du grand air et du soleil sur leur constitution. Celles dont le teint ne change pas au grand air sont dans de mauvaises conditions de santé. Cependant il faut faire son possible pour conserver son teint. Il n’est pas agréable de rentrer en ville après un séjour aux bains de mer et dans les montagnes avec une figure basanée et la peau rude. Il ne faut pas s’en affliger outre mesure, car il suffit d’un mois de séjour dans une grande ville pour que le teint redevienne ce qu’il était auparavant.
Weinig mensen kunnen hieraan ontsnappen, maar ze hoeven niet te klagen. De gebronsde huid en de sproetjes zijn een teken van de goede invloed van de zon op hun gesteldheid. Mensen wiens huidskleur niet verandert, zijn in slechte gezondheid. Men moet wel al het mogelijke doen om de huidskleur goed te behouden. Het is niet aangenaam om terug te komen in de stad na een vakantie aan zee of in de bergen met een bruin verbrand uiterlijk en een ruwe huid. Al moet men er ook niet te bekommerd om zijn, want na een tijdje in een grote stad wordt de huidskleur weer hetzelfde als ervoor.
Un des meilleurs préservatifs contre le hâle du grand air consiste à ne jamais sortir le visage découvert. Un voile de gaze pour le visage et des gants de peau de Suède sont excellents pour se préserver contre ces petits accidents ; mais le voile de gaze a le tort d’être très chaud, aussi la plupart des femmes le remplacent-elles par une légère couche de cold cream ou de glycérine purifiée sur laquelle elles appliquent une couche de poudre de riz. On se débarrasse de cette enveloppe en se lavant le visage et les mains en rentrant.
Het beste om de bruine huidskleur te bewaren is om nooit buiten te gaan met een onbedekt gezicht. Een gazen sluier voor het gezicht en handschoenen van ‘peau de Suède’ zijn perfect om zich te beschermen tegen deze kleine ongelukken. Maar omdat de sluier warm is, vervangen veel vrouwen hem door een laagje cold cream of glycerine waarop ze een laagje rijstpoeder aanbrengen. Men ontdoet zich van die laag door het gezicht en de handen na afloop te wassen ».
