Depuis la création de cette course cycliste entre les deux capitales en 1893, l’arrivée se faisait au bois de la Cambre. Pour sa 4e édition, l’année de l’Exposition universelle de Bruxelles en 1910, l’arrivée se fit au Cinquantenaire.
Le vainqueur reçut une bicyclette, le second une pendule, d’autres une paire de pédales ou une selle. Cela en dit long sur les motivations des coureurs de l’époque.
Sur la photographie, on aperçoit le coureur français Octave Lapize (1887-1917), qui arriva second, après son compatriote Maurice Brocco. Il remporta par la suite les courses des années 1911, 1912 et 1913. Ce champion participa également 6 fois au Tour de France dont-il remporta d’ailleurs l’édition de 1910. Octave Lapize mourut aux commandes de son avion, pendant la Première Guerre mondiale, lors d’un combat aérien.
De aankomst van de wielerwedstrijd Parijs-Brussel lag vroeger in het Ter Kamerenbos. Maar tijdens de Wereldtentoonsteling van 1910 lag de finish aan het Jubelpark.
De winnaar kreeg een fiets, de 2de een hangklok, de anderen 2 pedalen of een zadel. Dit geeft aan hoe gemotiveerd de renners in die tijd waren.
Op de foto is Octave Lapize (1887-1917) te zien na de aankomst van Parijs-Brussel. Lapize was een Franse kampioen die Parijs-Brussel 3 keer won (in 1911, 1912 en 1913). In 1910 werd hij 2de achter zijn landgenoot Maurice Brocco. Dat jaar won Lapize wel de Ronde van Frankrijk. Hij overleed later als gevechtspiloot tijdens de Eerste Wereldoorlog.
[A.V.B., Collection iconographique, F-2550 | A.S.B., VIconografische erzameling, F-2550]
