La cité Forest-Combaz à Saint-Gilles | Wijk Forest-Combaz in Sint-Gillis

Stagiaire jusqu’au début de la Première Guerre mondiale chez l’architecte Jean-Baptiste Dewin, auteur de l’hôtel de ville de Forest et d’édifices hospitaliers, F. van Meulecom devient son principal collaborateur avant de s’installer à son compte en 1921.

Ses premières réalisations, plusieurs maisons bourgeoises à Uccle, Forest et Saint-Gilles (avenue Ducpétiaux, 127 et 129) sont empreintes de l’enseignement de Dewin. Il utilise des matériaux aux couleurs contrastées comme la brique, la pierre et le crépi pour l’agencement de la façade de ses immeubles et y intègre porches, loggias et lucarnes.

Tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog was François van Meulecom stagiair bij architect Jean-Baptiste Dewin, ontwerper van het gemeentehuis van Vorst. Later zou hij zijn belangrijkste medewerker worden, vooraleer hij in 1921 voor eigen rekening ging werken.

Zijn eerste realisaties, verschillende burgerwoningen in Ukkel, Vorst en Sint-Gillis (Ducpétiauxlaan, 127 en 129), zijn sterk beïnvloed door Dewin. Voor de indeling van de gevels van zijn gebouwen, waarin hij portieken, loggia’s en dakvensters verwerkte, maakte hij gebruik van materialen met contrasterende kleuren zoals baksteen, steen en sierpleister.

[Chaussée de Forest 208-2016-222, plan, 1923, Archives du service de l’Urbanisme, Commune de Saint-Gilles | Vorstsesteenweg 208-216-222, plan, 1923, Archieven van de dienst Stedenbouw, Gemeente Sint-Gillis]

Son seul talent ne réside pas dans la construction de demeures bourgeoises. Il remporte le premier prix d’un concours public réalisé par le Foyer Saint-Gillois pour la construction d’habitations à bon marché. Ce projet se concrétise entre 1925 et 1928 par l’édification d’un complexe de cinq immeubles de style Art Déco en brique et en imitation de pierre naturelle à l’angle de la chaussée de Forest et de la rue Gisbert Combaz. Ceux-ci comportent une entrée centrale, une cage d’escalier, des oriels et des commerces au rez-de-chaussée. Leur aménagement et leur fonction ne diffèrent guère des immeubles d’avant 1914. Les cages d’escaliers sont communes mais chaque appartement est doté d’une cuisine et d’installations sanitaires propres ainsi que de séjours et de chambres séparées.

Zijn talent beperkte zich echter niet alleen tot woningen voor de burgerij. Zo won hij de eerste prijs in een openbare wedstrijd uitgeschreven door de Sint-Gillis Haard, voor de bouw van betaalbare woningen. Dit project kreeg vorm tussen 1925 en 1928 met het optrekken van een complex van vijf gebouwen in art-decostijl. De gebouwen op de hoek van de Vorstsesteenweg en de Gisbert Combazstraat zijn opgetrokken in baksteen en imitatie natuursteen. Ze bestaan uit een centrale ingang, een trappenhuis, erkers en handelszaken op de benedenverdieping. De inrichting en functie ervan verschilden amper van de gebouwen van voor 1914. De trappenhuizen zijn gemeenschappelijk maar elk appartement is uitgerust met een keuken en eigen sanitaire voorzieningen, een living en afgescheiden slaapkamers.

[Construction des maisons Chaussée de Forest 208-2016-222, SAINT-GILLES – Huit siècles d’histoire(s) 1216-2016, pp. 129-130 | Bouw van huizen Vorstsesteenweg 208-216-222, Sint-Gillis – Acht eeuwen geschiedenis(sen) 1216-2016, pp. 129-130]

François van Meulecom est également l’auteur d’une cité de treize logements destinés aux personnes âgées et construits, en 1929, dans la commune de Molenbeek Saint-Jean. La rue y donnant accès porte toujours son nom.

François van Meulecom is ook de architect achter een wijk met dertien woningen voor bejaarden, die in 1929 in de gemeente Sint-Jans-Molenbeek is gebouwd. De straat die erheen leidt draagt nog steeds zijn naam.

Références | Referenties 

« Bruxelles, Ville d’Art et d’Histoire » n°43 de Pauline van Dijk, Editeur responsable : Ministère de la Région de Bruxelles-Capitale, Direction des Monuments et sites, 2006.

© Administration communale de Saint-Gilles | Gemeentelijke administratie van Sint-Gillis