Op het nummer 36 van de Brouckèreplein wordt in 1906 een van de eerste bioscopen geboren : de American Cinema, die in 1915 wordt omgedoopt tot Cinéma des Princes.
Met het aankomen van de sprekende film (1931/32) creëeren de architect Marcel Chabot de Eldorado Cinema in art-decostijl. De hal, die 2.700 zitplaatsen heeft, heeft zijn zijwanden versierd met bas-reliëfs die de fauna, flora en het dagelijkse leven van Belgisch Congo in de jaren 1930 illustreren. Gesigneerd door Wolf en Van Neste, wordt ze gekroond met een zonnester.
Vijf jaar later wordt de ingang volledig getransformeerd door de architecten Stynen en Grosemans en wordt het een grote vestibule van meer dan tien meter hoog, met veel licht en met gestripte lijnen, die de Brouckèreplein ruim veertig jaar zal verlichten, waardoor het een sfeer à la Time Square krijgt.
[De Brouckèreplein, fotos, 1965, Het Archief van de Stad Brussel]
In de jaren 70, dwingt de televisie de bioscopen om de grootte van hun zalen te verkleinen om hun aantal te vergroten. In 1977 inpalmt de Eldorado zijn buur, de Scala, op en word een complex van zeven zalen.
[Cinema Eldorado, foto, 1975]
In 1992 werd “Eldo” vernieuwd tot UGC De Brouckère, met tien zalen. Een groot deel van de “koloniale zaal” wordt onderhouden, de verlichting opnieuw ontworpen om de kroonlijsten te markeren. De Belgische kunstenaar Guy Peellaert creëert een monumentaal fresco als eerbetoon aan de bioscoop in de hal van het gebouw.
© Stedebouw Archieven
